اطلاعات جامع و کامل پیرامون زبان مردم ژاپن

زبان ژاپنی، یکی از سخت ترین و دشوار ترین زبان هایی است که در دنیا وجود دارد. این زبان با وجود تمام سختی هایی که دارد، از ویژگی هایی برخوردار است که یادگیری آن را تا حدی امکان پذیر می کند. این زبان، هیچ ارتباطی با زبان های دیگر دنیا ندارد و زبان بومی مردم کشور ژاپن به شمار می رود. در این مقاله به طور مفصل درباره زبان مردم ژاپن و ویژگی های آن صحبت شده است.با ما در سایت ویزا همراه باشید.

ویژگی زبان مردم ژاپن

ژاپنی؛ زبان آسیای شرقی است که توسط ۱۲۸ میلیون نفر صحبت می شود، در درجه اول، این زبان در ژاپن، که زبان ملی است.  این کشور است، صحبت می شود. ارتباط زبان ژاپنی با زبان های دیگر مانند کره ای مورد بحث قرار گرفته است. ژاپنی ها با خانواده های زبانی مانند؛ زبان آینو، زبان استرا آسیایی و زبان آلتایی در حال حاضر متعهد شده اند، اما هیچ یک از این پیشنهادات پذیرفته نشده است. کمی پیش از تاریخ زبان ژاپنی و یا زمانی که این زبان برای اولین بار در کشور ژاپن ظاهر شد، اسناد چینی قبل از قرن سیزدهم چند کلمه ی ژاپنی را ثبت کرده اند اما متون قابل توجهی از این استاد تا قرن هشتم به نمایش در نیامده اند. ر طول دوره هین (۱۱۸۵-۷۹۴)  زبان چینی تاثیر معناداری بر واژگان و به ویژه واژگان قدیمی ژاپنی داشت. در دوره (۱۶۰۰-۱۱۸۵) ویژگی های زبان ژاپنی دچار تغییراتی شد که آن را به زبان مدرن نزدیکتر کرد و این دوره در واقع نخستین دوره برای ظهور واژه های اروپایی بود. ژاپنی یک زبان غلط آمیز و موروثی با فونوتاکتیو ساده، یک سیستم صداسازی خالص است که بیشتر واژه های آن با واکه تمام می شوند. زبان مردم ژاپن ۵ واکه و نوزده همخوان دارد و بیشتر واژگان این زبان به صورت چند هجایی هستند.

تنها زبان که شباهت خیلی زیادی به زبان مردم ژاپن دارد، زبان کره ای می باشد.

تاریخچه زبان ژاپنی

پیشینیان مشترک زبان یا گویشهای ژاپنی و ریکیوآن، به نظر می رسد که توسط مهاجرانی که از آسیای قاره یا جزایر اقیانوس آرام در اوایل تا اواسط قرن ۲ پیش از میلاد (دوره یایوئی) به ژاپن آورده شده بود، جایگزین زبانهای ساکنان اصلی جومون، از جمله اجداد مدرن آینو شده است. در مورد ژاپنی های این دوره اطلاعات خیلی کم است. از آنجایی که نوشتن مانند “کانجی” که بعدها به سیستم نوشتاری “هیراگانا” و “کاتاکانا” منتقل شد، هنوز از چینی معرفی نشده است، هیچ شواهد مستقیم وجود ندارد و هر چیزی که در مورد این دوره ژاپنی ها می تواند تشخیص دهد بر اساس تجدیدنظرخواهی قدیم ژاپنی باشد. کشور ژاپن تا قرن هفتم هیچ زبانی نداشت و از زبان کشور چین استفاده می کرد.

زبان ژاپنی قدیمی

زبان قدیمی ژاپنی قدیمی ترین مرحله تایید شده از زبان ژاپنی است. به واسطه گسترش بودیسم، سیستم نوشتن چینی به ژاپن وارد شد. اولین متون موجود در ژاپن  در کلاسیک چینی نوشته شده است، اما ممکن است به معنای خوانده شدن به عنوان ژاپنی با روش کانبون باشد. برخی از این متون چینی، تأثیرات دستور زبان ژاپنی را نشان می دهند، مانند دستور کلمه، به عنوان مثال، قرار دادن فعل پس از مفعول یکی از این تاثیرات است. در این متون ترکیبی، شخصیت های چینی نیز گاه به صورت فونتیکی برای نشان دادن حروف ژاپنی استفاده می شود. اولین متن «Kojiki» به اوایل قرن هشتم می رسد و به طور کامل در شخصیت های چینی نوشته شده است.با ما در سایت ویزا همراه باشید.

ساختار خط زبان ژاپنی به چه صورت است؟

امروزه سیستم نگارشی زبان و خط ژاپنی ۴ خط مختلف را برای نوشتن متون مورد استفاده قرار می دهد. چهار خط موجود در سیستم نگارشی خطر ژاپنی شامل: خط کانجی، ۲ مدل الفبای کانا و خطر روماجی است.

خط کانجی: این خط در واقع به واژه نگار هایی (حروف تصویری) گفته می شود که از زبان چینی وارد زبان ژاپنی شده است. خط کانجی در زبان ژاپنی قابلیت تلفظ و خوانده شدن به چند شکل گوناگون را دارند. در واقع کانجی ها همان حروف چینی هستند که وارد زبان ژاپنی شده اند ولی امروزه تفاوت بسیار زیادی بین واژگان چینی و کانجی هایی که از زبان چینی وارد زبان ژاپنی شده اند، به وجود آمده است. خط کانجی به گونه ای است که در آن هر کاراکتر نشان دهنده یک کلمه واحد است

کانا: کانا به خط هجانگار گفته می شود که در سیستم نگارشی زبان مردم ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد.

خط هجانگار کانا خود به ۲ دسته با نام های هیراگانا و کاتاکانا تقسیم بندی می شود. هیراگانا که یکی از ۲ دسته ی خط هجانگار کانا در زبان ژاپنی است، بیشتر وظیفه ایجاد کلمه های اصیل در زبان مردم ژاپن را بر عهده دارد. در هیراگانا هر کاراکتری که وجود دارد، بیان کننده یک هجا و یا آوا در زبان کشور ژاپن است.

علاوه بر هیراگانا دسته دیگری در خط هجانگار کانا وجود که همانطور که گفته شد، عنوان ان کاتاکانا است. معنی کاتاکانا، کانای تکه تکه شده است و علت آن هم این است که حروف و واژگان موجود در کاتاکانا از بخش های مختلف کانجی ها گرفته شده است. این خطر بیشتر برای نوشتن کلمات و واژه هایی که از زبان های دیگر هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.

روماجی: منظور از روماجی همان حروف و الفبای لاتین می باشد که از آن برای نوشتن هجاهای موجود در زبان ژاپنی و برای تایپ با رایانه استفاده می شود.

سیستم های نوشتاری زبان ژاپنی

اکثر جمله هایی که در زبان مردم ژاپن وجود دارد، برگرفته از کانجی و هیراگانا است. کانجی هایی که از زبان چینی وارد زبان ژاپنی شده است، بیشتر برای نمایش دادن؛ نام، صفت، قید و فعل مورد استفاده قرار می گیرد. زبان مردم ژاپن به گونه ای است که قسمت های پایانی یک جمله که همان دنباله فعل، صفت و قید است، با توجه به زمان و حالت جمله می تواند تغییر کند که این دنباله هایی که در جمله ها وجود دارد با استفاده از هیراگانا نشان داده می شود. علاوه بر این دنباله ها، حرف های اضافه، حروف ربط و نشانه های فعل ها نیز با استفاده از هیراگانا نوشته می شود. کاربرد دیگری که هیراگانا در زبان ژاپنی دارد، استفاده از آن برای نشان دادن تلفظ کانجی ها می باشد. هیراگانا برای نوشتن متون موجود در کتاب کودکان به همراه کانجی (یا بدون کانجی ها) نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

سیستم نوشتاری زبان ژاپنی برای نوشتن کلمات بیگانه از کاتاکانا استفاده می کند. علاوه بر این خط کاتاکانا برای نوشتن اسامی برخی از حیوانات و گیاهان که کانجی های کم استفاده تری دارند، نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این زبان برای نوشتن کلمات و واژه هایی که اختصاری هستند، از روماجی استفاده می کند

رعایت ادب در زبان ژاپنی اهمیت زیادی دارد

همانطور که می دانید، مردم ژاپن از نظر ادب و نزاکت شهرت زیادی دارند و همه، آنها را با این ویژگی اخلاقی می شناسند. ادب و نزاکت مردم ژاپن در زبانشان نیز منعکس می شود و در این زبان، کلمات و عبارات خاص و بسیار مهمی برای بیان احترام نسبت به یکدیگر وجود دارد. در این فرهنگ، زمانی که ۲ نفر جایگاه و شخصیت اجتماعی برابری ندارند و می خواهند با هم صحبت کنند، باید از کلماتی استفاده کنند که بار معنایی احترام آمیز بسیار زیادی داشته باشد. در این زبان فاکتور های بسیار زیادی برای ادای احترام گذاشتن نسبت به یکدیگر وجود دارد که از بین آنها می توان به شغل، سن، تجربه و… اشاره کرد. در حالت کلی و جامع ۳ نوع صحبت در زبان مردم ژاپن وجود دارد که از آن برای صحبت های مودبانه استفاده می شود. این ۳ صحبت شامل: عنوان های تجلیلی، کلمات و واژگان مودبانه و برخی از کلمات موردی می باشد که افراد می توانند آن را به طور دلخواه استفاده کنند.

توزیع جغرافیایی زبان مردم ژاپن

اگرچه زبان ژاپنی به طور انحصاری در کشور ژاپن صحبت می شود ولی در مواردی وجود داشته است که در خارج از مرزهای جغرافیایی این کشور، مردم با زبان ژاپنی صحبت کنند. قبل و در طی جنگ جهانی دوم با اشغال و ضبط ژاپن، تایوان، کره و نیز اشغال جزئی فیلیپین، چین و جزایر مختلف اقیانوس آرام مردم محلی در این کشورها ژاپنی را به عنوان زبان امپراتوری آموختند. در نتیجه، بسیاری از سالمندان در این کشورها هنوز هم می توانند به زبان ژاپنی صحبت کنند. جوامع مهاجر ژاپنی که بزرگترین آنها در برزیل با ۱٫۴ میلیون تا ۱٫۵ میلیون مهاجر و مهاجر ژاپنی یافت می شود، بر اساس داده های برزیلی« IBGE»، بیش از ۱٫۲ میلیون نفر از ایالات متحده گاهی اوقات با زبان مادری ژاپنی استخدام می شوند.

تقریبا ۱۲٪ از ساکنان هاوایی در سال ۲۰۰۸ با ۱۲٫۶٪ جمعیت نسل ژاپنی به زبان ژاپنی صحبت می کنند. همچنین مهاجران ژاپنی نیز می توانند در پرو، آرژانتین، استرالیا (به ویژه در ایالت های شرقی)، کانادا (به ویژه در ونکوور که در آن ۱٫۴ درصد از جمعیت دارای نسل ژاپنی است )، ایالات متحده (به ویژه هاوایی، که در آن ۱۶٫۷ درصد از جمعیت ژاپن و کالیفرنیا است.) و فیلیپین (به ویژه در منطقه داوائو و استان لاگانا) نیز با زبان مادری ژاپنی صحبت می کنند.

وضعیت رسمی زبان ژاپنی

اگر چه کشور ژاپن هیچ وضعیت رسمی ندارد، اما زبان رسمی و ثابت این کشور ژاپنی می باشد. در این کشور یک نوع زبان استاندارد با نام hyōjungo (標準 語)  به معنی ژاپنی استاندارد و یا kyōtsūgo (共通 語) با معنی زبان مشترک در نظر گرفته شده است.

Hyōjungo  یا kyōtsūgo یک مفهوم با شکل همتای یک گویش می باشد. این زبان هنجاری پس از بازسازی میجی (明治 維新 meiji ishin ) در سال ۱۸۶۸ از زبان در مناطق بالاتر از توکیو متولد شد. زبان Hyōjungo  در مدارس آموزش داده می شود و در تلویزیون و حتی در ارتباطات رسمی استفاده می شود.

در گذشته  نوشتن استاندارد ژاپنی از زبان گفتاری متفاوت بود. در واقع ۲ سیستم، دارای قواعد مختلف گرامر و برخی از واریانس ها در لغات می باشد. تا حدود سال ۱۹۰۰ روش «Bungo» روش اصلی نوشتن ژاپن بود. از آن زمان به بعد کوگو به تدریج نفوذ خود را گسترش داد و دو روش هم در نوشتن تا دهه ۱۹۴۰ استفاده شد. Bungo  هنوز هم توسط برخی از مورخان، محققان ادبی و وکلا مورد استفاده قرار می گیرد (بسیاری از قوانین ژاپنی که از جنگ جهانی دوم جان سالم به در برده اند، هنوز هم در حال نوشتن است.) روش Kōgo متداول ترین روش برای نوشتن زبان ژاپنی امروزی است، اگرچه گرامر و لغات گاه به گاه بطور مداوم در ژاپن مدرن مورد استفاده قرار می گیرد.

لهجه ها و گویش های زبان ژاپنی

۱۲ گویش گوناگون در زبان ژاپنی وجود دارد. این فراوانی گویش در کشور ژاپن به دلیل عوامل مختلفی مانند: مدت زمان ساکنان جزایر ژاپن، زمین جزیره کوهستانی و تاریخچه طولانی مدت انزوای خارجی و داخلی ژاپن است. لهجه ها معمولا با توجه به لهجه زمین، تاریخ تحولات لغوی، واژگان و استفاده از حروف متفاوت به وجود می آیند. بعضی از آنها حتی در حروف صدا دار فهرست حروف بی صدا نیز اختلاف دارند. هرچند که این تفاوت و اختلاف تا حدی غیر معمول است.

تمایز اصلی در لهجه های ژاپنی بین نوع توکیو و نوع کیوتو اوزاکا می باشد. که هر نوع به چند زیر بخش تقسیم می شود. گویش های کیوتو-اوزاکا در منطقه مرکزی هستند که تقریبا توسط کانزای، شیکوکو و مناطق غربی هورکیک تشکیل شده است. گویش های مناطق خارجی، مانند توووکو یا کاگوشیما، ممکن است برای سخنرانان از سایر نقاط کشور نامفهوم باشد. برخی از زبان های جزیره ای در روستاهای کوهستانی یا جزایر جدا از قبیل جزیره هچیجو-جیما وجود دارد که گویش آنها از زبانی شرقی قدیمی ژاپنی برگرفته شده است.

تعداد بسیار زیادی از مردم ژاپن با لهجه های موجود در منطقه کاسیو صحبت می کنند و همچنین کشاورزان معمولی در کشور ژاپن از لهجه های توووکو و شمال کنتو برای صحبت کردن استفاده می کنند. زبانهای Ryūkyun که در اوکیناوا و جزایر آمامی صحبت می شوند به اندازه کافی متمایز هستند که شاخه ای جداگانه از خانواده Japonic در نظر گرفته شوند. برخلاف زبان شناسان، بسیاری از مردم عادی ژاپن مایل به درک زبانهای Ryukyun به عنوان گویشهای ژاپنی هستند.

طبقه بندی زبان ژاپنی

زبان ژاپنی یک عضو از خانواده زبان های ژاپنی است، که این زبان شامل زبانهایی است که در سراسر جزایر Ryūkyū  صحبت می شود. به عنوان زبان های متمایز که معمولا به عنوان گویش های همان زبان مورد استفاده قرار می گیرند، ژاپنی اغلب به عنوان یک زبان انسانی نامیده می شود. به گفته «مارتین ایرما ربایت» ژاپنی ها تلاش بسیار زیادی برای نشان دادن ارتباط خود با زبان های دیگر در هر جای جهان انجام داده اند.

از آنجایی که ژاپن در اواخر قرن نوزدهم توجه خوانندگان را به خود جلب کرد، تلاش برای نشان دادن ارتباط نسبیش با زبان ها یا خانواده زبان هایی، مانند؛ آینو، کره ای، چینی، تبتو بورمن، اورالالتیایک، آلتایی، اورالی، مون- خمر، مالائو پلینزی و ریوکیوان افزایش پیدا کرد. در حاشیه، برخی از زبان شناسان پیوند به زبان های هندواروپایی، از جمله یونانی و Lepcha را پیشنهاد کرده اند. همانطور که میدانید، فقط لینک به Ryukyuan  پشتیبانی گسترده شده است.با ما در سایت ویزا همراه باشید.

سرعت ادای کلمات در زبان ژاپنی به چه صورت است؟

زبان ژاپنی جزو آن دسته از زبان هایی است که با سرعت بسیار زیادی بیان می شود. طبق پژوهش هایی که برای محاسبه و اندازه گیری میزان سرعت ادای کلمات در زبان های مختلف صورت گرفته است، نشان می دهد که زبان مردم ژاپن سریع ترین سرعت را در ادای کلمات دارد. این سرعت به گونه ای است که در هر ۱ ثانیه، ۷٫۸۴ هجا در این زبان بیان می شود. این در حالی است که یک فرد انگلیسی زبان به طور متوسط در هر ثانیه ۶٫۱۹ هجا را ادا می کند. به همین دلیل است که یادگیری این زبان خیلی سخت است و حتی بعد از یادگیری به دلیل سرعت بسیار بالایی که در ادای کلمات وجود دارد، به سختی می توان متوجه حرف زدن افراد بومی در کشور که زبان ژاپنی، زبان مادری آنها است، شد.

آیا کلمات زبان ژاپنی در زبان های دیگر وجود دارد؟

برخی از واژگان و کلمات این زبان در واژگان بعضی از زبان های دنیا وجود دارد. از آنجایی که مردم کشور های انگلستان و ایالت متحده تا حد زیادی به فرهنگ و همچنین زبان مردم ژاپن علاقه مند هستند، یکسری از کلمات زبان ژاپنی وارد زبان انگلیسی شده است. به طور مثال: karaoke که به معنی خواندن یک موسیقی به جای خواننده اصلی، می باشد، یکی از کلمات موجود در واژگان زبان مردم ژاپن می باشد. علاوه بر این کلمات بسیار زیاد دیگری، مانند: fofu، anime، origami و… نیز از جمله کلمات ژاپنی هستند که به زبان انگلیسی وارد شده اند. افرادی که قصد یادگیری زبان ژاپنی را دارند در طی دوران یادگیری احساس می کنند که برخی از کلمات آواهای بسیار آشنایی دارد که به این به دلیل وجود برخی کلمات از زبان های پرتغالی، آلمانی و انگلیسی در این زبان می باشد که از بین آنها می توان به کلمات pan، arubaito اشاره کرد.

نظریه ها و احتمالات کنونی زبان ژاپنی

نظریه های اصلی مدرن تلاش کردند تا از ژاپن به زبان های آسیایی شمالی مانند کره ای یا خانواده آلتایی بزرگتر (که گاهی اوقات نیز به عنوان «Transeurasian» شناخته می شود) و از سوی دیگر به زبان های مختلف آسیای جنوب شرقی، به ویژه «Austronesian»، پیوند داده شود. ولی هیچکدام از این پیشنهادات پذیرفته نشده است و خانواده زبان آلتایی خود را در حال حاضر مورد بحث و جدل قرار می دهد. نظریه های دیگر، زبان ژاپنی را به عنوان زبان اولیه کریول بین حداقل دو گروه زبان متمایز و یا به عنوان یک زبان متمایز خود که جنبه های مختلفی از زبان های همسایه را جذب می کند، از نظر گذرانده است.   در حال حاضر، ژاپنی به عنوان عضو زبان ژاپنی یا به عنوان یک زبان جدا با هیچ اقوام زنده شناخته شده طبقه بندی شده است، البته اگر Ryukyuan به عنوان لهجه در نظر گرفته شود.

ساختار جمله در زبان ژاپنی به چه صورت می باشد؟

ساختار جمله در زبان ژاپنی به گونه ای است که در ابتدا فاعل بعد مفعول و در نهایت فعل می آید. بر خلاف بسیاری از زبانهای هندواروپایی، تنها قاعده دقیق نظم کلمه، این است که فعل باید در انتهای جمله قرار گیرد، این به این دلیل است که عناصر حکم ژاپنی با حروف مشخص شده که توابع دستوری آنها را شناسایی می کنند.

آیا زبان ژاپنی با هیچ زبان دیگری ارتباط دارد؟

بر خلاف زبان های دیگری، مانند: زبان های فرانسوی، انگلیسی، آلمانی و اسپانیایی که در دنیا وجود دارد، زبان مردم ژاپن هیچ گونه ارتباطی با هیچ زبانی در هیچ کجای جهان ندارد، به طوری که تا دهه های قبل زبان ژاپنی، زبانی مجرد و تنها شناخته می شد و در هیچ کجای دنیا زبانی شبیه به این زبان وجود نداشت و زبان مردم ژاپن، زبانی منحصر به فرد و خاص به شمار می رفت.

یادگیری زبان مردم ژاپن

این زبان، سخت ترین و دشوار ترین زبان در سراسر دنیا می باشد و هیچ زبان دیگری وجود ندارد که یادگیری آن به اندازه یادگیری زبان ژاپنی سخت باشد. اما یادگیری آن غیر ممکن نیست و برخی از ویژگی های آن باعث شده است که افراد خارجی بتوانند با تمرین و تلاش سالانه این زبان را یاد بگیرند. از مهم ترین ویژگی های این زبان که روزنه امیدی برای یادگیری آن به وجود آورده است، وجود نداشتن هیچ علائمی برای تفکیک کردن جنسیت ها و همچنین مفرد و جمع است. این زبان هیچ فعل پیوسته و هیچ حرف ربطی ندارد. علاوه بر این، این زبان به طور کلی چهل و هشت صدا دارد که باعث شده است، تلفظ و بیان کلمات این زبان کار خیلی سختی نباشد.

یادگیری زبان ژاپنی به چه مقدار زمان نیاز دارد؟

از آنجایی که زبان ژاپنی یکی از سخت ترین زبان های دنیا و با تعداد حروف بسیار زیاد است، از این رو یاد گیری آن نسبت به یادگیری زبان های دیگری، مانند زبان انگلیسی به وقت بسیار بیشتری نیاز دارد و باید یک طوره طولانی و مستمر برای یادگیری این زبان سپری شود.